เชื่อว่าหลายคนคงเคยสงสัยว่าชื่อ 7 วันของภาษาอังกฤษมาจากไหนกัน และคำตอบก็คือ ภาษาอังกฤษอยู่ในตระกูลภาษาเจอร์แมนิก (Germanic) ที่มีรากเหง้าเชื่อมโยงกับภาษาของชาวสแกนดิเนเวียหรือชาวนอร์ส (หรือไวกิ้งที่หลายคนคุ้นเคย) ดังนั้นชื่อ 7 วันในสัปดาห์ของภาษาอังกฤษก็เลยอิงจากตำนานปกรณัมของชาวนอร์ส (และ 7 วันในสัปดาห์ของชาวนอร์สก็รับจากชาวโรมัน)
1. เริ่มต้นที่ Sunday หรือวันอาทิตย์ มาจากภาษาอังกฤษยุคเก่า (Old English) คำว่า Sunnandæg แปลว่าวันพระอาทิตย์ ที่มาจากเทพี Sól หรือ Sunna เทพีแห่งดวงอาทิตย์ของนอร์ส
2. Monday หรือวันจันทร์ มาจาก Old English คำว่า Mōnandæg ที่มาจากชื่อ Máni เทพแห่งดวงจันทร์ของนอร์ส ที่เป็นพี่น้องกับเทพี Sól
ส่วนคำว่า Moon มาจาก Old English คำว่า Mōna ที่มีต้นตอจาก metri แปลว่าการวัด และ mensis แปลว่าเดือนในภาษาละตินอีกทอดนึง
3. Tuesday หรือวันอังคาร มาจาก Old English คำว่า Tīwesdæg ที่มาจาก Tyr หรือ Tiw เทพแห่งสงครามและการต่อสู้ของนอร์ส ที่ถือว่าทัดเทียบกับ Mars เทพแห่งสงครามของโรมัน
4. Wednesday หรือวันพุธ มาจาก Old English คำว่า Wōdnesdæg หรือวันของ Wōden โดย Wōden ในที่นี้ก็คือ Odin จอมเทพของชาวนอร์ส ส่วนเหตุผลที่เทพ Odin ถูกเชื่อมโยงกับเทพ Mercury ของโรมัน ก็เพราะทั้งคู่เป็นผู้นำทางดวงวิญญาณของคนตาย
5. Thursday หรือวันพฤหัสบดี มาจาก Old English คำว่า Þūnresdæg หรือวันของ Thor เทพเจ้าแห่งสายฟ้า พละกำลัง และการปกป้อง เทียบเคียงกับเทพ Jupiter ของโรมัน ที่นอกจากจะเป็นจอมเทพของโรมันแล้ว ยังเป็นเทพแห่งท้องฟ้าและสายฟ้าอีกด้วย
6. Friday หรือวันศุกร์ มาจาก Old English คำว่า Frīgedæg มีสองข้อสัณฐานด้วยกัน ทฤษฎีแรกบอกว่ามาจากชื่อเทพี Frigg ผู้เป็นมเหสีของ Odin ส่วนอีกทฤษฎีบอกว่า มาจากชื่อ Freya เทพีแห่งความรักและความอุดมสมบูรณ์
7. ปิดท้ายที่ Saturday หรือวันเสาร์ ที่มาจาก Old English คำว่า Sæturnesdæg ที่แปลว่าวันของ Saturn โดย Saturn ก็คือเทพไททันของโรมัน (หรือ Cronus ตามคติกรีก) ผู้เป็นพ่อของ Jupiter (หรือ Zeus ตามคติกรีก) ดังนั้น Saturday ในภาษาอังกฤษจึงแตกต่างจากวันอื่น ๆ ที่มาจากตำนานปกรณัมของนอร์ส
